رئیس انجمن سنگ ایران معتقد است تولیدات داخل اگر فاقد قابلیت صادراتی باشند، برای مصرف در داخل کشور نیز مضر هستند.
دکتر بهرام شکوری در برنامه گفتگوی اقتصادی رادیو گفت وگو با بیان اینکه تجهیزات داخلی باید قابلیتِ تولید محصول خوب و با کیفیت را داشته باشند و بدین منظور باید تولیداتی کیفی به دست آوریم، گفت: استراتژی‌های توسعه صنعتی بر مبنای اقتصاد مقاومتی است که شخصا در دانشگاه تدریس می‌کنم و بر این مبنا اولویت با استراتژی‌های درون نگر و سیاست جایگزینی واردات است.
وی در این راستا رونق تولید داخل، آمایش سرزمین، شناسایی پتانسیل کشور و سرمایه گذاری بر محصولات تولیدی داخلی را متذکر شد و افزود: از طرفی باید سراغ استراتژی‌های برون نگر و صادراتی حرکت کنیم.
در این راستا محصول تولیدی در داخل کفاف نیاز کشور را خواهد داد و مازاد تولید خواهیم داشت؛ مثل فولاد و مس که می‌تواند صادر شود و در این زمینه سیاست گسترش صادراتی به میان می‌آید.
شکوری برخی محصولات را نیز بر اساس سیاست‌های صادرات گرا تعریف کرد و گفت: گاه پتانسیل تولید محصولاتی در کشور وجود دارد که علاقه چندانی برای مصرفِ آن در داخل وجود ندارد؛ مثل خاویار که عملا مختص بازارهای خارجی است.
رئیس انجمن سنگ ایران در ادامه تاکید کرد که به جای صادرات محصولات تولیدی دست اول یا خام، می‌بایست کالاهایی با ارزش افزوده بالاتر را صادر نماییم که مشتقات و کالاهای مصرفیِ نهایی از این جمله‌اند و در این بین باید بررسی کنیم که مثلا صرفه اقتصادی با تولید خودرو یا گوشی همراه هست یا خیر!
دکتر شکوری افزود: برای دستیابی به مناسبت‌های سیاسی و اقتصادی خوب با دنیا ابتدا باید زیر ساخت آن را در داخل کشور فراهم کنیم و امکانات خوبی در اختیار فعالان اقتصادی بگذاریم تا در بسترِ آن بتوانند معاملات خود را اجرایی کنند.
وی برداشتن روادید، نرخ‌های تعرفه ترجیحی و توسعه حمل و نقل ریلی، جاده‌ای و دریایی را از دیگر زیر ساخت‌هایی برشمرد که به توسعه اقتصادی و صادراتی کشورمان کمک می‌کند.
دکتر شکوری با تاکید بر این که جلوگیری از خام فروشی را نمی‌توان به همه محصولات تولیدی در کشور تعمیم داد، خاطرنشان کرد: دنیا به سمت حفظ سوخت فسیلی و کاهش کربن در حرکت است و ما در حوزه ذخایر نفتی و گازی در دنیا رتبه دار هستیم.
از این رو اگر استخراج را افزایش داده و در کنار تکمیل زنجیره ارزش، بخشی از این منابع را به صورت کار نشده و خام صادر کنیم، باز هم به نفع کشور خواهد بود چون ممکن است ذخایر ارزشمند ما در آینده فاقد بازار مصرف بوده و دیگر ارزش اقتصادی نداشته باشند.
وی ادامه داد: همین مسئله در مورد مواد معدنی نیز صدق می‌کند؛ شاید این مورد در سنگ آهن مصداق پیدا نکند ولی در زمینه سنگ‌های تزئینی صدق می‌کند.