محمدرضا بهرامن، رئیس خانه معدن ایران با انتشار یادداشتی در اوایل سال 99 درگذشت «ابوالقاسم شفیعی» را تسلیت گفت.

انا لله و انا الیه راجعون

دوست و همنورد عزیز ما، تا هستیم باز هم جستجویت خواهیم کرد؛ شاید در صدای کارآفرینانی با غیرت، همچون خودت…
یادت را نزدیک‌تر از همیشه به خویش نگه می‌داریم؛ خودت خوب می‌دانی که برای ما نعمت بزرگی بودی از آن جهت که همنورد و همراه ما بودی که رفیق‌مان بودی که همسنگر ما بودی.‎

به حقیقت دشوار است از تو گفتن؛ از من خواسته‌اند که چند خطی از تو بگویم،از تو گفتن سوزش چشم می‌آورد و از تو نگفتن تورم گلو…
برایم بسیار سخت است که گمان کنم چیزی از گذشته‌ها باید بنویسم. خودت می‌دانی که هنوز باورم به رفتن تو نیست.
️تو سفر دیگری را شروع کرده‌ای؛ اما سوگند به خدایم که صدای گام‌هایت به عنوان پرچم دار توسعه صنعت سنگ ایران، بنیان گذار اولین کنسرسیومهای معدنی در عملیات‌های‌ پیمانکاری در کشور و تک نام در انجام مسولیت‌های اجتماعی و حاضر در تشکلهای معدنی و تشکلهای اجتماعی، در دلم پژواک دارد هنوز.

به هر کجا رفته باشی، به هر دلیل که نمی‌دانم چرا باید می‌رفتی؛ اما تلخ بود تلخ.
همنوردانت در این رزمگاه ناآرام‌تر از همیشه؛ خواندند و گریستند و به گمانم تو در بی‌صدایی ابدی و بدون هرگونه دلبستگی و بعنوان تکیه‌گری تمام عیار نظاره‌گر مایی.
️رفیق عزیز ما سخت است از تو گفتن؛ از تویی که با رفتنت؛ ماندگان را به یاد خودشان آوردی.
️خدایت بیامرزد،که مطئنا از آمرزیدگان درگاه ابدیت هستی.